Vijf dagen. Meer was er niet nodig. Niemand wist zelfs dat ze zouden komen. Maar plotseling waren ze er. Met gezichten van kalmte en vreugde, alsof ze er altijd al waren geweest. Als een echo van hun eigen sprankelende geluid, helder stralend door dag en nacht. Met grijpende armen en begerige vingers, nauwgezet reikend naar dromen. Zo lang als nodig is. Vijf dagen.

Liedjes over de normale dingen in het leven, zoals teddyberen en kartonnen dozen. Gedrenkt in synthetische geuren en gemengde kleuren. Een elektrische schok op een pilaar van drums, pakkende gitaren en vocale harmonieën.